Daan is 14 en zijn eerste liefdeservaring is meteen die allesverpletterende periode die misschien wel de rest van een leven bepaalt. De broer van Daan noemt hem op een gegeven moment ‘bezeten’ en ‘verslaafd’ en dat lijken geen overdreven typeringen. Daan raakt helemaal van het padje als hij Eline ontmoet tijdens een weekendje Antwerpen met zijn ouders. Ze zien elkaar terug in Rotterdam waarna zich een affaire ontwikkelt van aantrekken en afstoten van Elines kant. Daan is helemaal de hoteldebotel maar Eline lijkt berekenend en heef de touwtjes in handen. Het is al snel duidelijk dat het onzuivere koffie is. Eline is in rare zaakjes verwikkeld, laat vaak niet van zich horen, heeft soms ineens blauwe plekken en steeds meer geld nodig. Daan is zo verliefd dat hij het allemaal laat gebeuren en ieder teken van onraad afdoet als onzin. Telkens weet hij wel weer een verklaring voor het merkwaardige gedrag van zijn grote liefde.
Daan moet steeds vaker liegen tegen zijn ouders en zijn broer heeft er op een zeker moment genoeg van en grijpt in. ‘Ik ga je beschermen zoals toen je nog klein was’. Het komt natuurlijk voor dat verliefdheid voor oogkleppen kan zorgen. In dit geval is er bijna spraken van een ‘lovergirl’ die met een jongetje aan de haal gaat. Want Daan is nog zo piep en pril, dat kan ook alleen maar de reden zijn voor ongelooflijke naiviteit en bezetenheid. ‘Jij bent nog een eendagskuiken. Je moet niet tussen de gieren en kraaien gaan zitten, want dan eten ze je op, en dat zou zonde zijn van zo’n kuiken’, zegt een zelfkant-maatje van Eline op een gegeven moment.
Over de auteur Anna Jansen-Gronkowska is niet veel bekend, ik kon althans geen informatie over haar vinden en neem aan dat dit haar debuut is. De allergrootste liefde van Daan van de Beek is in aanzet een aardig boek maar Jansen overspeelt haar hand. Uiteindelijk is het teveel een herhaling van zetten en de afloop is erg povertjes. Eline blijkt een sluwe vos die onze Daan gebruikt heeft; niet verrassend maar wel teleurstellend.
Er zijn trefzekere en scherpe passages waarmee Jansen laat zien dat ze het in de vingers heeft. Als Daan door zijn moeder eindelijk wordt tegen gehouden, schreeuwt hij: ‘Maar ik hou van haar!’ Mieke pakte mijn hand vast. ‘En wij van jou’. Hoe bescherm je je kind en broer tegen dingen waar hij nog lang niet aan toe is? De liefde van Daans familie en zijn loyaliteit zijn mooi beschreven, ze geven hem ruimte maar zijn ook erg bezorgd. . Helaas is er onvoldoende evenwicht met de slepende obsessie van Daan om dit een geslaagde roman te kunnen noemen.
De allergrootste liefde van Daan van de Beek
Anna Jansen-Gronkowska
