close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
4+

Vlaamse debutant verheft soberheid tot kunst

En alweer een nieuw Vlaams illustratietalent. Vlaming Alain Verster debuteert als illustrator van prentenboeken in De duif die niet kon duiken waarvoor Edward van de Vendel de tekst schreef. Het valt op hoe goed er de laatste jaren geillustreerd wordt in Belgie.

Of er sprake is van een ‘Vlaamse school’, is maar de vraag, want niemand kan dze echt definieren. Als er al verbindende kenmerken zijn, zit dat niet zozeer in stijlovereenkomsten maar in de grote mate van vrijheid die Vlaamse illustratoren zich permitteren. Ze schuwen het experiment niet en proberen werkelijk alles uit.

Verster is opgeleid door Carll Cneut maar daar is weinig van terug te zien. Waar Cneutt vaak uitbundig en kleurrijk tekent,  gaat Verster in dit boek de kleuren zoveel mogelijk uit de weg. Bruin en grijs, de kleuren van duiven, hebben de overhand. Daardoor ontstaat een nostalgische sfeer die wordt versterkt door de kleren die de kinderen dragen. Het ontbreken van kleuren verhoogt de concentratie op de prenten zonder dat de saaiheid toeslaat. De illustrator verheft soberheid tot kunst, alleen het veelvuldig tonen van speelkaarten is onnodig en doet afbreuk aan de stijl. Verster tekent ambachtelijk, het werk doet zelfs hier en daar wat aan Fiep Westendorp denken, vooral de toren waar de duif van af moet duiken.

Edward van de Vendel schreef een verhaal over een neurotische duif Telemark die niet kon duiken. ‘Hij kon het echt niet en hij kon het helemaal niet.’ Maar hij moet wel afduiken en Van de Vendel werkt consequent naar de finale duik van Telemark toe en voert de spanning subtiel op. ‘Nog zeven duiven. Ohhh’. Zal het Telemark lukken? Ondertussen duikt de ene na de andere duif, die allemaal slagen voor het diploma. Duif Jari L. (Van de Vendel is groot Ajax-fan, hij schreef jeugdboeken over de club) haalt zelfs een achtenhalf. Telemark overdenkt in aanloop naar zijn duik zijn carriere als duiker. Hij faalt keer op keer en dat gaat nu ook gebeuren, daar is hij van overtuigd. De apotheose is niet ijzersterk maar het gaat om de moraal. ‘Je deed wat je deed omdat je niet kon wat je niet kon.’

Het verhaal  refereert losjes maar herkenbaar aan bijvoorbeeld het zwemexamen. Verzenuwd en bibberend  onderweg naar het startblok totdat de kinderen voor je zijn gesprongen. Je wilt niet, je kan het niet en toch is het onverbiddelijke moment daar. De duif die niet kon duiken gaat over faalangst en jezelf blijven. Een aardig gegeven maar zonder de opvallende illustraties van Verster, was het een vrij gewoon prentenboek geweest. Nu stijgt het daar boven uit en is het in alle soberheid een opvallend prentenboek.

Titel Boek:

De duif die niet kon duiken

Auteur:

Edward van de Vendel

Vertaler:

Alain Verster

Kaft:
Tags : Dieren en natuurPrentenboek