De Notenkraker en de kerststreken van de Muizenkoning van Alex T. Smith, vertaling Johanna Rijnbergen, Lemniscaat, 8+
Het boek over de kersthatende Grompus en zijn gruwelijke plan was een van de decemberverrassingen van de vorige decembermaand. Dus vol verwachting De Notenkraker en de kerststreken van de muizenkoning van Alex T. Smith opengeslagen, die opnieuw verantwoordelijk is voor zowel de illustraties als de tekst. Het is te lezen als adventsboek door iedere dag in december een hoofdstuk te lezen en dan ben je op kerstavond klaar.
De Grompus viel vooral door de humor en de originele taal en de geschiktheid om voor te lezen. Dat het een schaamteloze kopie was van de Grinch, namen we op de koop toe. Beter goed gejat dan…. Maar dat gaat dit voor dit boek niet op, waar het eeuwenoude van verhaal van Ernst Hoffman, dat vooral bekend is door de balletvoorstelling, geweld wordt aangedaan. Natuurlijk, kinderen zullen gefascineerd zijn door de Muizenkoning die alle zoetigheid heeft gejat en zullen lachen om grappige namen als de Suikerboonfee, Anastasia Stroopwafel en Brenda de Kip. En wellicht gaan ze mee in het avontuur van Clara en Fritz die op kerstavond (dan werkt magie!) zijn gekrompen en proberen te redden wat er te redden valt. Want Fritz dreigt definitief te verworden tot een muis en de tijd dringt om dat te voorkomen.
Helaas is de verhaallin vrij warrig en daardoor moeilijk te volgen en is er in vrijwel iedere alinea iets dat over de top gaat. Hysterisch is eigenlijk nog een understament om dit boek te omschrijven. Alles wat de Grompus zo sprankelend maakte, werkt hier averechts. Al die flauwe grappen over kaas en snoep. Het is ook nog eens matig vertaald (‘ze kwamen over een landschap’).
Ik noemde De Grompus het leukste nieuwe kerstboek van vorig jaar. De Notenkraker is het teleurstellendste kerstboek van dit jaar.
