Wij, ervoor en erna van Jenny Valentine, vertaling Jenny de Jonge, Luitingh-Sijthoff, 14+
De opdracht van de nieuwe Jenny Valentine zet de toon: ‘Voor alle geesten’. Het boek speelt zich af in het overgangsgebied tussen leven en dood, waarbij het steeds de vraag is wie aan welke kant van de lijn zit. “Er is één kant van dat moment, en de andere. Ervoor. Erna”. Het gaat over die periode na een plotselinge dood: van niet kunnen, willen en durven loslaten. ‘Verdriet is liefde die nergens heen kan.’ Dat het leven gewoon wil doorgaan en dat dat als een belediging kan voelen.
De zestienjarige Elk en Mab worden hartsvriendinnen nadat ze elkaar, na een eerdere toevallige ontmoeting, opnieuw tegenkomen op school. Volgens de oma van Elk zijn ze een soort verstrengelde egeltjes. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Elk, die de geest van haar vriendin overal mee naar toeneemt en met haar praat. Mab is nog steeds het meest aan het woord. De rode draad is dat je overal kunt zijn, ook al ben je er niet meer. Het verhaal is een liefdevolle terugblik op een innige vriendschap, over naaktzwemmen en het bijzondere broertje Knox.
Wij, ervoor en erna heeft de onbestemde insteek en raadselachtigheid die meerdere van Valentine’s boeken kenmerkt, waaronder Hallo nu. De plotwending is verrassend als merkwaardig is en de bedoeling niet helemaal evident. Of de recensent heeft het niet begrepen, dat kan ook. Soms klikt het gewoon niet zo met een auteur. Neemt niet weg dat Valentine een begaafde stilist is, ze blinkt uit in eigenzinnige dialogen. Dat deze lezer in verwarring achterblijft, is dan niet zo erg.
