Vierentwintig seconden vanaf nu van Jason Reynolds, vertaling Maria Postema, Blossom Books, 15+
‘Zwarte jongens hebben ook recht op liefdesverhalen’, schrijft Jason Reynolds in het nawoord van Vierentwintig seconden na nu. En wát een liefdesverhaal biedt deze young-adultroman. We volgen een paniekerige jongeman die zich terugtrekt in de badkamer omdat hij op het punt staat voor het eerst de liefde te gaan bedrijven met zijn vriendin. Neon ern Arla hebben al vrij lang verkering maar hebben hét nog nooit gedaan. Ze zijn er beiden klaar voor, maar nu is er de mateloze paniek want het is niet zoals het in de film gaat, met een regisseur die aanwijzingen geeft en zegt ‘hoe en waarheen we moeten bewegen’.
Reynolds spoelt na de openingsscene terug in minuten, uren, dagen, weken en tenslotte de 24 maanden die de relatie al duurt. We leren Neon kennen als een normale jongen die zijn vader helpt bij de bingo, lunchafspraken met zijn moeder heeft en in een leuke vriendengroep zit. Zijn liefde voor Arla is groot en en dat is wederzijds.
Reynolds met het teruglopen in de tijd voor een slimme vorm, waarin de relatie in tegengestelde richting vorm krijgt, en de twee pubers gaandeweg volwassener en stabieler. Tot het moment dat hét gaat gebeuren. Hoeveel advies en geruststelling Neon ook van zijn oudere zus heeft gekregen, hij lijkt toch te flippen.
Met humor en lichtheid zet Reynolds twee opgroeiende zwarte, jongeren neer in een stijl die tegen spoken word aanhangt, vol gedachtensprongen en vlotte dialogen. Zoals altijd schrijft hij in toegankelijke spreektaal die dichtbij de lezer staat, en natuurlijk behoorlijk Amerikaans, en door Maria Postema uitstekend in het Nederlands is omgezet.
Vierentwintig seconden vanaf nu is naast een lief en sympathiek verhaal, ook vooral een broodnodig boek. Het biedt tegenwicht aan de giftige macho-cultuur die niet minder zal worden met een president en als Trump waarmee influencers als Andrew Tate jongens momenteel gek aan het maken zijn. Reynolds laat zien hoe mooi de liefde is, hoe eenvoudig het is om respect te tonen en hoe krachtig het is om je kwetsbaarheid te tonen. Een normale jongen mogen zijn, met onzekerheden en twijfels, dat is zo waardevol om te horen. Ik gun het heel veel jongens om daarover te lezen.
