‘Donsdag’ van Kristien Dieltiens, illustraties Jeska Verstegen, Lannoo, 7+
Sinds de dag dat hij de hamster van zijn beste vriend uit zijn handen liet vallen, is Gaston bang voor zachte dingen. Fons heeft meteen de vriendschap verbroken, al kan Gaston daar niet echt mee omgaan: “Hij blijft mijn beste vriend, ook al weet hij het zelf niet.” Hij krijgt een eendenkuikentje cadeau van zijn opa die hij Fons noemt en voor wie hij als een vader is.
Ondertussen zijn zijn ouders drukt met het maken van een kindje. Dat gaat niet helemaal vanzelf en is een verhaal van een eitje en een zaad op een plaatje. Als zijn moeder dan eindelijk zwanger is, ligt ze vooral op bed en krijgt Gaston nog minder aandacht. Hij blijft maar tobben waarom Fons zijn vriend niet meer wil zien. Volgens zijn opa onthoudt hij alles omdat hij goed achterstevoren kan denken
Donsdag is een lief (voorlees)verhaal voor beginnende lezers met korte zinnen. Het heeft een zekere lichtheid, maar wordt behoorlijk topzwaar door de thematiek. Zijn nieuwe zusje wordt doodgeboren en dat hakt er in. Vrij plotseling en iets te toevallig, is zijn beste vriend dan weer terug. En de andere Fons vertrekt, want het kuiken is een eend geworden en broedt eieren uit. Dat valt allemaal samen en lijdt onder een veelheid aan symboliek.
De titel komt van een schoolproject waarin nieuwe namen voor dagen worden verzonnen. In het ontroerende einde maakt Gaston een bedje van dons voor zijn overleden zusje. Jeska Verstegen maakte de stemmige en ingehouden illustraties, veel bloemen, die de zwaarte van het verhaal niet bepaald verlichten. Donsdag wordt verstikt door de deken van goede bedoelingen die over het boek heen ligt.
