Lemniscaat
In sommige talen zijn er tientallen woorden voor sneeuw. Illustrator Linde Faas kent minstens zoveel manieren om sneeuw te schilderen. In vlokken, flarden, strepen, laagjes, hoopjes, stipjes en gewoon als witte massa. Hoe je sneeuw schildert? Nou, zo dus. ‘Ergens in de sneeuw’ is een wit en wonderschoon prentenboek dat alles in zich heeft om een nieuwe kerst- en winterklassieker te worden.
Sofie wil ook zo graag kerstfeest vieren maar haar vader heeft het altijd druk ‘met dingen die ze niet begrijpt’. Achter ieder raam in de stad staat een kerstboom en is het gezellig, maar bij haar dus niet. Ze gaat zelf op zoek, midden in een woeste winterstorm en natuurlijk ontmoet ze een eland met vriendelijke ogen die Sofie meeneemt naar zijn eigen witte wereld. Daar waar de stad ophoudt en het onbekende begint. In het enorme bos ontdekt ze een klein kerstboompje dat ze samen met de dieren optuigt met een verzameling wonderdingen. ‘De boom gaat stralen, net als in oude verhalen.’ Faas blijft dicht bij de traditie en magie van het kerstfeest waarin het uiteindelijk draait om het licht. Ze gebruikt warme kerstzinnetjes als: ‘Iedereen die alleen is, verdient iets fijns’ en ‘Magie kun je overal vinden als je maar goed kijkt’.
De Nederlandse illustrator Linde Faas woont in Noorwegen en dat is in Ergens in de sneeuw goed te merken, zeker in de magnifieke schildering van het Noorderlicht waarmee ze het boek afsluit en waarop het kerstboompje van Sofie een stralend plekje heeft.
Deze bespreking stond op 8 december 2022 op AD Online.
