close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
4+

Een hangbuikzwijn met een prima leventje

Yvonne Jagtenberg Hup, Herman! Prentenboek
Rubinstein
Waardering: 7.5

Herman is een hangbuikzwijn. Op de schutbladen ligt hij in alle mogelijke standjes. Hij ligt graag en de eerste zinin Hup, Herman! is dan ook: ‘Herman het hangbuikzwijn vond het leven best wel fijn‘. Daar zit al wel een soort dreiging in: er lijkt iets te gaan veranderen in het leven van Herman dat bestaat uit liggen, modderen en wroeten. Tegengesteld aan de kippen die de hele dag kakelen over wie het eerste ei heeft gelegd: ‘Of welke kip er als de kippen bij was’. 

De drukke en beweeglijke kippen worden door Yvonne Jagtenberg slim afgezet tegen het logge hangbuikwzwijn dat zijn naam in alle glorie eer aan doet. Herman is in zwart ingekleurd en ligt in een zwarte plas modder (knap getekend) en is daarmee het logische middelpunt tussen al die kippen met hun rode kammen en gele pootjes.

Het verhaal gaat over competitie. Herman ergert zich aan de kippen die altijd maar de beste en de eerste willen zijn. Hij zal wel eens  laten zien hoe snel hij is. ‘Herman deed mee aan een wedstrijd, dat mocht in de krant.’ Hij holt maar door zonder eigenlijk nog te weten waar hij is en waar hij mee bezig is. De dieren onderweg moedigen hem aan: Hup Herman! Het einde is lekker verwarrend, in de eerste plaats voor Herman, maar die ligt al lang weer tevreden in zijn modderbad.

Een fijn voorleesboek van de winnares van de Gouden Penseel van 2019, die ze kreeg voor Mijn wonderlijke oom, een gelaagd boek over filmmaker Jacques Tati. Hup, Herman! heeft inhoudelijk minder om het lijf maar heeft wel een boodschap. Hol je zelf vooral niet bij, blijf je zelf en doe waar je goed in bent, lijkt Jagtenberg te willen zeggen.

Dat doet ze in die haar kenmerkende heerlijk rommelige en naïeve stijl waarin alles schijnbaar achteloos lijkt te zijn neergezet. Een boompje, een voederbakje, een hekje. Maar het staat er wel en is doeltreffend in al zijn eenvoud. En Jagtenberg is een van die prentenboekmakers die goed kan schrijven: prettig voorleesbaar met veel alliteraties (Herman, hangbuikzwijn, hup, hollen, helemaal) en mooie zinnetjes als: ‘Herman sjokte en zuchtte diep. De nacht zuchtte mee. Hup Herman! Hup Herman! blies de wind in zijn oor.