Annelies Jorna
King (12) heeft heel veel woede in zich nadat zijn broer is overleden. De 16-jarige Khalid viel plots dood neer bij het voetbal en en King is razend omdat hij zelf nog leeft en zijn broer, die zijn grote voorbeeld was, niet meer. De boosheid heeft ook iets te maken met de belofte die hij hem deed: niet meer omgaan met zijn beste vriend Sandy nadat deze opbiecht op jongens te vallen. Anderen zouden immers kunnen gaan denken dat King ook homo is.
King twijfelt zelf over zijn geaardheid en dat is extra ingewikkeld als je een zwarte jongen bent op het platteland in het zuiden van de Verenigde Staten. Zwarten kunnen geen homo zijn, vindt zijn vader, en als dat toch zo is, komt het omdat ze teveel met witte lui omgaan. Zijn broer voegt er aan toe dat de hele wereld zwarten toch al haat vanwege hun kleur en “dit kunnen we er niet nog eens bij hebben.” King breekt resoluut met Sandy, de zoon van de witte sheriff, die erom bekend staat dat hij leven van gekleurde mensen graag zuur maakt.
Als Sandy op een dag verdwenen is en het hele dorp zich er mee gaat bemoeien, komt King in een lastige positie. Kan hij zijn voormalige vriend helpen of verbreekt hij dan de belofte aan zijn broer? En zit Sandy te wachten op de hulp van een jongen die hem als een baksteen liet vallen? King komt klem te zitten in een web van geheimen en zijn verschillende loyaliteiten en moet zijn gevoelens onder ogen zien.
King en de drakenvlinders speelt zich af in de zinderende hitte van Louisiana met zijn moerassen. De drakenvlinder is de libelle waarin King zijn overleden broer herkent. Een mooi, pöetisch beeld waarin de worsteling van de hoofdpersoon wordt weerspiegeld. Die broer blijft hem maar achtervolgen.
Kacen Callender zet met hun boeken de gevoeligheid rond gender en kleur op de agenda (zie: Dit is best wel een episch liefdesverhaal, 2020) en doet dat dit met gelaagde boek overtuigend. Een verhaal over racisme, liefde en loyaliteit dat in Amerika werd bekroond tot jeugdboek van het jaar.
Misschien gaat het wel vooral over angst. Angst voor de oordelen van anderen. Sandy wil zich er niet langer door laten leiden. King blijft maar denken dat Khalid hem zou hebben gehaat als hij wist dat hij homo was. In het ontroerende slot weten zijn ouders hem van het tegendeel te overtuigen. Al heeft zijn vader het er niet gemakkelijk mee. ‘Ik heb nog veel te leren, maar ik leer het wel omdat ik van je hou’.
