4+

De overtreffende trap is de rode draad in dit prentenboek van Jan Paul Schutten, die we vooral kennen als non-fictie schrijver. De drie opa's van Dirk vinden dat hun kleinzoon maar zeurt als hij klaagt over zijn fiets die niet helemaal tiptop is. Zij waren vroeger tevreden met veel minder.

Ida vindt op de laatste dag van haar vakantie zwemvliezen op het strand en denkt dat dat de schoenen van een zeemeermin zijn. Ze passen haar precies en Ida gaat ermee naar bed en trekt ze aan naar school. Het helpt haar om om het lekkere vakantiegevoel vast te houden,

Tante Cornelia duikt zo nu en dan op in vermomming. Het duurt soms even voor Appie-Happie (die officieel Albert Cornelis heet) het doorheeft en dat zijn angstige momenten. Want je zult maar als je uit het zwembad komt een monster zien staan: een rode draak met twee staarten, zeven poten

'De meeste oma's zijn niet altijd oma geweest. Daarvoor waren ze een mama en een mevrouw en nog eerder een meisje, een kindje, een baby en daarvoor waren ze zó klein dat niemand hen kon zien. Net iets groter dan niks.' Josephina. Een naam als een piano is het eerbetoon

Alain Verster maakte als illustrator een verpletterende indruk met zijn prenten voor De duif die niet kon duiken. Een debutant met een geheel eigen stijl die met zijn tweede album gelukkig de verwachting waarmaakt. Verster gaat door in dezelfde lijn en al is de verrassing nu minder, zijn prenten blijven

André Kuipers is een nationale held en daar doe ik niks aan af. Maar het schrijven van een prentenboek behoort niet bij de uitzonderlijke talenten waar hij over beschikt. Hij bedacht dit album in de ruimte, meldt de uitgever, misschien had hij er op aarde nog even wat langer over

´Een sprookje over kinderen hebben en van ze houden´, staat achterop Takkenkind en het is onwaarschijnlijk dat deze erbarmelijk slechte zin door Gerda Dendooven zelf is geschreven. Dendooven formuleert normalitair een stuk beter al is dit boek geen stilistisch hoogstandje. Takkenkind is een klassiek sprookje over een man en een

Als kleine beer achter een bij aan het bos uit holt, is zijn vader in paniek. Papa beer volgt zijn spoor en belandt in de grote stad waar hij nog net de twee harige oortjes van zijn jonge spruit in het operagebouw ziet verdwijnen. Grote beer belandt op het podium en denkt dat het

Het was een heerlijk cadeautje vorig jaar tijdens de Kinderboekenweek. Bert en Bart redden de wereld van Tjibbe Veldkamp en Kees de Boer, een doldwaas boekje waarin allerlei gekkigheid nog eens vele malen werd uitvergroot. Blijkbaar hadden de makers er zoveel plezier in dat er nu een vervolg is verschenen. En

De typografie van het omslag spreekt voor zich. De letterkaart van de oogarts waarmee getest wordt of er een bril nodig is. Het verbouwereerd kijkende varkentje op de voorplaat weet dus zeker dat dat bij hem niet het geval is. Met een bril is er niks meer aan. Hij ziet