homo

De eerste 400 (!) pagina’s van De Wonderlingen (The Marvels) bestaat uit tekeningen. Potloodtekeningen die een verhaal vertellen over een schipbreuk, een theaterfamilie en een brand. Pas daarna wordt het een tekstroman van nog eens bijna 200 pagina’s waarna het boek wordt afgesloten met opnieuw een aantal tekeningen. Een bijzondere

Stewart heeft altijd al een zusje gewild. Geen broertje want dat is minder symmetrisch, met een zusje zou het ideale 'familiekwadrant' ontstaan, 'met de X-chromosomen die twee zijden vormen en de Y's de rest'. Dat ideaalbeeld is ruw verstoord nadat de vermoeidsheidklachten van de moeder van Stewart niet het gevolg

Het boek is net zo ongeremd als titel: Simon vs. verwachtingen van de rest van de wereld & zijn liefde voor Blue. Voor de liefhebbers van schmierende teksten én van de licht-hysterische musical-tv-serie Glee. Een high-school coming of age verhaal, met veel letterlijk en figuurlijk theater, verteld vanuit de homoseksuele

'Hoe twee beroemde vaders en een talentenjacht je leven totaal overhoop gooien' is de onnodige en overbodige ondertitel op de fraaie cover van Robbie's Songboek, het jeugdboekendebuut van tekstschrijfster Tineke Honingh. De nadruk ligt in het boek juist niet op het feit dat Robbie twee vaders heeft, dat is een

Tien jaar na de coming-out van Adrian Mayfield ligt er de omnibus (volgens auteur Floortje Zwigtman zelf van 'Trops-formaat', naar de zwaarlijvige kunstschilder uit het verhaal) waarin de drie delen van De Groene Bloem (Schijnbewegingen, Tegenspel en Spiegeljongen) zijn gebundeld. Zwigtman stapte van uitgeverij Fontein over naar Moon en verhuisde vervolgens met uitgeefster

Vaak streep ik bijzondere zinnen en passages aan in romans, om ze later makkelijk terug te kunnen vinden. In Ik geef je de zon van Jandy Nelson ben ik daarmee gestopt want er zou nauwelijks een alinea zijn zonder strepen of uitroeptekens. Met iedere zin is wel iets. Vaak raak,

Een jeugdboek over de revolutie in sommige landen in het Midden-Oosten was er in ons land nog niet. Het klinkt op zich niet vreemd dat Monique Samuel het heeft geschreven.De Nederlandse politicologe heeft een Egyptische achtergrond en werd bekend als deskundige tijdens de Arabische Lente, met name de opstand in

We kenden hem al uit twee eerdere romans van Edward van de Vendel, de Noorse Oliver die zo goed kan keepen. In De dagen van de bluegrassliefde uit 1999 wordt de Nederlandse Tycho tijdens een kamp in Amerika stapelverliefd op hem en volgt er een zwoele zomer met een dramatisch

Boese vat het heel letterlijk op als zijn vriend Willem tijdens een fikse ruzie roept: "Ach, ga toch fietsen jij". De pandabeer heeft het wel even gehad met zijn partner en gaat inderdaad een flink stuk fietsen. Tijdens de lange fietstocht, die via de stad naar het platteland leidt, wordt

De foto op de voorkant is raak getroffen. Een jongetje dat een spiedende blik door het raam werpt. Het is een passage uit het boek waarin een jongetje in het vervallen huis naar binnen kijkt, maar het refereert ook direct aan Quentin Bell, de schrijver die opgroeide in Charleston. Het