Voorleesboek

Je zal het maar hebben: van buiten een dinosaurus en van binnen een ballerina. Brontorina Apatosaurus wil heel graag op balletles, ze heeft zelfs de naam van een danseres, vindt ze zelf. Het mooie is dat iedereen heel welwillend staat tegenover haar plan en ambities al worden de problemen niet

Dit boek verscheen vorig jaar al maar ik had het hier nog niet besproken. De nominatie voor de Vlaamse Boekenleeuw is een goede aanleiding om dat alsnog te doen. Appelmoes is een prentenboek over een vader-zoon relatie. Zo'n papa krijg je er zomaar bij, bij je geboorte. Geen volmaakte papa want op zijn kin

Hoewel nergens op dit boek staat vermeld dat de auteur een prinses is, speelde dat uiteraard een beslissende rol bij de hoeveelheid publiciteit die boek en auteur kregen. Tot ergenis van sommige andere jeugdboekenauteurs want 'waarom zij wel...?'. Nou, omdat ze een prinses is dus en een prins die in

'Jij bent nieuw', zegt Moussa. 'Helemaal niet, ik ben Rosie'. De reactie van Moussa daarop is net zo simpel als veelzeggend. 'Oke', zegt hij. De twee kinderen ontmoeten elkaar in het flatgebouw waar Rosie met haar moeder komt wonen en ze hebben niet veel woorden nodig om aan elkaar te wennen. Er

'Lapje stond op geen enkele kaart, wegwijzers ernaartoe waren er niet. Niemand kwam langs, niemand ging weg.' Lapje is een gesloten gemeenschap met bijna sektarische trekjes. De inwoners dragen dezelfde kleren en hebben dezelfde kapsels. En als ze met elkaar praten, staat er altijd een punt aan het einde van

'De auteur van dit boek eet geen vissen', staat er voor in het boek. Het blijft vaag waar die opmerking toe dient. In zijn vorige jeugdboek, waarin een gevaarlijke hond een hoofdrol speelt, (Zwarth, recensie hier) vermeldt Henk van Straten niets over een mogelijk vegetarisme. Henk van Straten schreef met Alle vissen

Het eerste deel van Grote Wolf & Kleine Wolf kreeg een Vlag en Wimpel en een positieve recensie van mij. Ik schreef onder andere: 'een vriendelijk en subtiel prentenboek waar in de makers erin slagen de gevoelens van de wolven in weinig weer te geven'. In dit nieuwe deel hebben de makers wat meer woorden en prenten

Het project De Schepping van schrijver Bart Moeyaert, illustrator Wolf Erlbruch en het Nederlands Blazersensemble kreeg veel prijzen en werd in acht talen omgezet. Nu is er dan het vervolg Het Paradijs waarin Adam en Eva hun weg trachten te zoeken op een plek waar ze hun draai niet helemaal

'Het leven van de Zuurtjes hobbelt voort als een fiets met vierkante wielen. Altijd onderweg naar precies een zelfde dag.' De broers Harry en Huibert Zuur zijn precies zoals hun namen doen vermoeden, van die types waarvan de mondhoeken permanent naar beneden hangen. Ze leven in een permanente kramp en angst

Het is razendknap als tekenaars er in slagen zonder tekst een uitgebreid verhaal te vertellen. Ingrid en Dieter Schubert zijn daar meesters in. In De Paraplu beleeft een hondje een groots en meeslepend avontuur met een rode paraplu. De paraplu voert hem mee over de jungle, de oceaan en de Noordpool.