Prometheus
Vrij verrassend won Wytske Versteeg in januari de BNG Bank Literatuurprijs voor haar tweede boek Boy. Een prijs voor schrijvers niet ouder dan veertig die nog geen grote literaire prijs hebben gewonnen maar wel meerdere boeken hebben geschreven. Een soort aanmoedigingsprijs dus die eerder werd gewonnen door o.a. Christiaan Weijts, Jan van Mersbergen en Esther Gerritsen.
Op het intrigerende omslag van Boy zien we in profiel het kindergezicht van een donker, bijna goudkleurig jongetje met kroeshaar. Het is een adoptiekind over wie we meteen leren dat hij niet meer leeft, hij is tijdens een schooluitje op het strand verdwenen. Vanuit het perspectief van de moeder wordt het rouwproces beschreven, het moeizame contact met het adoptiekind en het mysterie van de verdwijning. Navragen leidt naar zijn dramadocente Hannah, die kort na het verdwijnen van Boy naar Bulgarije is vertrokken om een nieuw bestaan op te bouwen. De moeder reist ook af naar het land en helpt Hannah als vrijwilligster op haar boederijtje, zonder de vrouw te vertellen wie ze is. Ze is uit op wraak maar vooral op antwoorden. Het kost veel moeite en tijd voordat de vrouwen in elkaars verhaal terecht komen, de spanning wordt daarbij subtiel opgebouwd maar blijft ergens steken. De verhouding tussen de twee vrouwen gaat jeuken en de literaire keuze om het derde deel vanuit de derde persoon te schrijven (de eerste 2 delen zijn in de ik-vorm) pakt daarbij ongelukkig uit. De afstandelijkheid wordt groter en dat gedoe tussen die twee vrouwen wordt een gebed zonder end en kan niet echt meer boeien.
Toch is Boy een sterk boek omdat het voor een groot deel over de brokkelige relatie tussen een moeder en een zoon gaat. De jongen vindt maar geen aansluiting, niet bij zijn klasgenoten en ook niet bij zijn adoptieouders. Als schrijnend portret van een jongen in een hem letterlijk en figuurlijk vreemde wereld is Boy erg geslaagd. ‘Toen Boy voor het eerst sneeuw zag raakte hij in paniek, kon niet begrijpen waar de wereld die hij kende was gebleven’. Boy gaat op een rare manier onder je huid zitten. Hij blijkt een vrije en creatieve geest te zijn, dromerig en eigenzinnig en niet geschikt voor het harde schoolleven en het leven in het algemeen. Een ontroerend portret van een kind en ook een boek dat toont hoe hard en rauw rouw is. Het gaat over de kilte die het verliezen van een kind in hart en relatie brengt. Een weerbarstig boek.
Boy
Wytske Versteeg
Prometheus