Lannoo
Medy Oberendorff
Is het een compliment voor een illustrator als er wordt gezegd dat de tekeningen ‘net foto’s’ zijn? Of is een tekenaar dan juist net iets te ver gegaan? Die opmerkingen passen ergens bij het werk van Medy Oberendorff, zeker bij haar zwart-wit prenten in Wonderbos. Toch zijn het heel duidelijk geen foto’s maar gedetailleerde illustraties met een hoog fotografisch gehalte. Dat is net even anders. De bosprenten van Oberendorff veroorzaken een bijna surrealistische ervaring, juist omdat ze zo hyperrealistisch zijn. Bijvoorbeeld de prent van het bos in de sneeuw is gruwelijk echt, met de weerspiegeling in een plasje.
Wie beter op de prenten studeert, ziet dat er in de totaalplaten heel veel verrassingen opduiken, die achter in het boek zijn benoemd. De grote zwart-wit prent wordt op de volgende pagina herhaald maar dan is er tekst van Jan Paul Schutten overheen gezet. Waarna nog een dubbele pagina volgt met zaken die uit het verhaal gelicht zijn waar fraaie kleurenillustraties bij staan die doen denken aan het werk van Oberendorff voor Het wonderlijke insectenboek waarvoor ze in 2018 een vlag en wimpel kreeg. Daarnaast maakte ze de kleurrijke prenten voor het eveneens Johannes de parkiet van Mark Haayema. Maar hier overtreft ze zichzelf. Wat een precisie, wat een details. Wonderschoon!
Wonderbos is een boek over alles wat je wilde weten over het bos maar nog niet helemaal precies wist. Schutten vertelt over de multifunctionaliteit van bomen die zorgen voor schone lucht maar ook voor tafels en kasten, medicijnen, noten en het papier waarop het boek is gedrukt. Hij beschrijft de soortenrijkdom en de invloed van insecten en andere dieren maar heeft het ook over de nacht, de winter en wat er onder de grond gebeurt. Helder geformuleerd, zonder een al te educatief toontje. Ook zonder de lolligheid die in sommige van zijn vorige boeken wel eens de overhand krijgt. Hij doseert en gebruikt grappige dingen functioneel. Zoals de daas die genoemd is naar Beyoncé (de Scaptia Beyonceae) en communicatie in het bos: misschien gaan de berichten via wortel- of wespmail?
De weetjes zijn interessant. Bijvoorbeeld dat onderzoekers hebben ontdekt dat bomen hun takken ’s nachts een paar centimeter laten hangen. Een uur voordat de zon opkomt, gaan de takken weer omhoog. Een boeiend en relevant boek over alle geheimen van het bos.
Maar het zijn vooral de tekeningen die de adem benemen. Het wordt nog een leuk ‘penseeljaar’ nu ook Mark Janssen en Charlotte Dematons zo uit het slofje zijn geschoten.
