close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur

Een gewichtige kwestie: BN-ers die een kinderboek schrijven

Nog voordat ik met mijn grieperige hoofd in het hier en nu was, ging de telefoon en vroeg een redacteur van het tv-programma Editie NL wat ik ervan vond dat Edsilia Rombley een kinderboek ging schrijven. Of dat een trend is en of ik daar misschien iets over op camera wilde vertellen. Nee, het is geen trend want het gebeurt al jaren, ook in het buitenland, en natuurlijk wil ik er iets over zeggen: JaapLeest moet gepromoot tenslotte.

Dus een paracetamolletje erin en online even zoeken naar Edsilia die volgens mij vooral gevraagd is om haar naam te verbinden aan de Huggybirds. Daar had ik weinig over te melden en eigenlijk vind ik van BN-ers die een kinderboek schrijven ook niet heel veel.  Een boek is een boek en dat lees ik en dan vind ik er wat van. Zo moet ik daar als recensent mee omgaan, vind ik, al bezondigde ik me er laatst aan op Facebook te verzuchten dat ik 'me niet voor kon stellen het boek van Yvon Jaspers te hebben aangevraagd maar het voor straf ging lezen ook'. Niet zo'n professionele houding natuurlijk en het lukt me ook zeker wel om door de naam van de auteur heen te prikken. Iedereen mag een boek schrijven al valt het me wel op dat BN-ers relatief snel voor het genre kinderboek kiezen, omdat dat blijkbaar als gemakkelijkst wordt ervaren. Punt is natuurlijk dat bij een zogenaamde BN-er de lat lager ligt en de kans op het interesseren van een uitgever vele malen groter is, en de kans op publiciteit ook. Dat irriteert andere jeugdboekenschrijvers, dat snap ik, maar zo werken die dingen. Uiteindelijk gaat het erom of het een leesbaar boek is geworden dat iets toevoegt.

Ik had me voorgenomen voor de camera niet de zure en belerende recensent uit te hangen maar mild en kritisch mijn opvatting over deze toch niet al te gewichtige kwestie te geven en vooral te benadrukken dat ook het schrijven van een kinderboek een kunst is die niet zomaar iedereen beheerst. Het meeste zorgen maakte ik me over de zweetplekken in mijn overhemd, niet van de zenuwen maar van de combinatie griep en warmte, maar die waren gelukkig niet te zien.

Ach hoe gaat dat, je zegt van alles, er worden een paar opmerkingen uit gezonden en ze bleken ook nog Myrna Goossen te hebben gesproken, die al aan haar derde kinderboek bezig is en mijn commentaar een beetje overbodig maakte. Tussen de regels door gaf ze onbedoeld vrij goed aan wat er met deze kwestie aan de hand is.  Goossen is er namelijk van overtuigd dat uitgevers een boek alleen uitgeven als het kwaliteit heeft en dat ze als presentatrice is gaan schrijven, is zo gek niet 'want je bent altijd al bezig met woorden'. Tja… 

Het filmpje is hier terug te zien, hoop ik, want je moet wel silverlight hebben. JaapLeest wordt nergens genoemd, al bezwoor de verslaggeefster me dat ze dat wel zou doen. Ook die dingen gaan zo, dat weet ik zelf maar al te goed.

http://www.rtl.nl/components/actueel/editienl/nieuws/2012/w33/wie-schrijft-er-geen-kinderboek.xml

Plaatje: