close
Dé recensiesite over jeugdliteratuur
12+

Smeulende aanloop naar een heftige apotheose

Het is nog maar haar derde roman en toch kijken velen er al reikhalzend naar uit. De ‘nieuwe Jenny Valentine’. Ze oogstte internationaal veel lof met Op zoek naar Violet Park en Gebroken Soep. Met Mierenkolonie maakt ze de hooggespannen verwachtingen waar.

De 16-jarige Sam is van huis weggelopen en komt terecht op een piepklein kamertje in een huis in Londen. De bewoners zitten nogal op elkaars lip terwijl Sam juist de absolute rust en anonimiteit zoekt. Er is de oude Isabel die zich met iedereen bemoeit maar vooral Bo(hemia) van 10, dochter van een alcoholistische borderline-moeder, die vrienschap zoekt met Sam. Sam wil niet maar moet er toch aan geloven. Valentine zet met uiterste precisie enkele personages neer die het met elkaar moeten zien te rooien omdat ze dezelfde voordeur hebben. Zelfs de hond komt op een prachtige manier tot leven. De bewoners krioelen om elkaar heen, waar voor een deel de metafoor van de mierenkolonie vandaan komt. Er is ook nog een boek over mieren dat Sam van zijn beste vriend heeft meegenomen. Een wat dubbele en overbodige lijn waarmee Valentine iets teveel nadruk op het thema en de titel legt.

Mierenkolonie kent een onverwacht heftige apotheose, die al tweehonderd pagina’s ligt te smeulen maar toch hard aankomt. Sam is niet zomaar weggelopen. Dat was al wel duidelijk. Maar toch, er zijn verschillende gradaties in ontknopingen. Bovendien zijn er nog meer mensen een geheim.

De kracht van Mierenkolonie zit niet zozeer in het verhaal zelf als wel in de opbouw ervan. Heel subtiel maakt Valentine ons deelgenoot van het geheim van Sam, die tot op het irritante af zwijgzaam zit te wezen. Bohemia peutert aanvankelijk stukje bij beetje de plakbandjes van zijn raadsel af om vervolgens de rest er in een ruk af te trekken. Ze kan niet anders omdat Sam als een oester zo gesloten blijft. Of ze hem hiermee een dienst bewijst, is de ultieme vraag die overblijft. Sam is gedurende het hele boek een mysterie maar uiteindelijk valt alles op zijn plek.

Jenny Valentine beheerst het schrijven tussen de regels door zonder dat het opvalt. Zoals mensen in een gesprek op precies de goede momenten een stilte kunnen laten vallen. Het verhaal wordt wisselend vanuit het perspectief van Sam en Bo verteld.  Mierenkolonie is goed in balans en heeft een prettig ritme waardoor het boek wel iets wegheeft van een klassiek muziekstuk. Op de juiste momenten een tempowisseling, dan weer staccato, dan weer rustig en uiteindelijk een overdonderend slotakkoord. Met Jenny Valentine in de rol van componist, dirigent en uitvoerend musicus.

 

Titel Boek:

Mierenkolonie

Auteur:

Jenny Valentine

Vertaler:

Jenny de Jonge

Kaft:
Tags : FamiliejeugdboekLiefde en vriendschap