problemen

Het zijn geen lachebekjes hoor, die juryleden van de Dioraphte Jongerenliteratuurprijs van dit jaar. Drie van de vijf genomineerde boeken zijn zwaar tot loodzwaar. Dorst van Esther Gerritsen hakt er al aardig in, PAAZ over de psychiatrie spreekt voor zich en Strak blauw van Renée van Marissing spant de kroon.

Myrthe van der Meer heeft van haar vijf maanden durende verblijf op de PAAZ literatuur gemaakt onder de noemer 'psychiatrische roman'. Een alom goed ontvangen boek dat door Wim Brands van de VPRO zelfs 'Voskuil-achtig' werd genoemd. Zo'n uitspraak staat tegenwoordig meteen op de cover, in dit geval op een

Ik heb tot nu toe nog geen negatieve recensie van Dorst kunnen ontwaren. Het boek staat op de shortlist voor de Libris Literatuurprijs en de Dioraphte Jongerenliteratuurprijs en lijkt de definitieve doorbraak van Esther Gerritsen. Ze wordt een steeds belangrijker stem in de Nederlandse literatuur maar ik ben geen liefhebber

Ed Franck schreef met Hoe Seppe ondanks alles zijn zestiende verjaardag haalde een even uitbundig als merkwaardig boek dat zich moeilijk laat omschrijven. In feite is het een biografie van een jongen, vanaf zijn geboorte tot zijn zestiende verjaardag. 'Ondanks alles' suggereert dat hem verschrikkelijke rampen overkomen maar dat valt

'Dit zijn de dagen, Roosje. Niemand, niemand pakt mij van jou af'. Jolie heeft op haar vijftiende een abortus ondergaan en schrijft die ervaring van zich af in brieven aan haar ongeboren kindje. Ze is een borrelend vat vol emoties en vooral gemis. 'Ik kan nog geen jonge vogel zonder moeder aan zee zien zitten

'Nu kan ik eindelijk papa bellen. Ik wil niet dat mama weet dat ik hem opbel. Dan gaat ze zeuren'. Loos woont alleen met haar moeder en met een bakelieten telefoon belt ze op haar kamertje regelmatig met haar vader om hem verhalen te vertellen. Het blijft lang in het midden of hij

Langzaam wordt duidelijk hoe gruwelijk de vader van Jace en Christian te werk gaat. Hij mishandelt stelselmatig hun moeder en hen zelf, zowel lichamelijk als geestelijk. Oudere broer Christian is al lang geleden het gezin ontvlucht. Split begint op het moment dat Jace bij Christian op de stoep staat. De broers

Op de tweede bladzijde wordt al min of meer duidelijk wat er met de moeder van de ik-fuguur Will en zijn broertje Harry aan de hand is. Ze hebben een 'op-en-neer-mama'. "Mama denkt dat ze kan vliegen, niet echt natuurlijk, alleen in haar hoofd". Op dat soort dagen koopt ze van alles: "een

Michael de Cock won met het veelgeprezen eerste deel van Rosie en Moussa onlangs de Antwerpse provinciale prijs voor letterkunde. Het vervolg heet De brief van papa en is volledig nieuw en op zichzelf staand verhaal. Het eerste deel speelt zich grotendeels in de flat van Rosie en Moussa af.

Solace of the road is het laatste boek van de in 2007 overleden Brits-Ierse auteur Siobhan Dowd, in Nederland verschenen onder de wat knullige titel De Weg. Ze voltooide daarmee een kwartet aan jeugdromans (Helle Kreet, Het reuzenradmysterie en Moerasmeisje) waarvan ze de opbrengsten doneerde aan projecten voor achtergestelde kinderen. De hoofdpersoon van De