Sprookjes

Eerst maar even de cijfers: een boek van 636 pagina's, 102 verhalen en het boek is er met 5 verschillende stofomslagen. Jan Jan Jutte werkte maar liefst 5 jaar aan de illustraties voor dit boek. Daarom was het een beetje stil rond Jutte de laatste jaren. Hij was bezig met

Jurre moet er goed over nadenken. Of hij echt brutaal wil worden of toch liever verlegen blijft. Als hij plotseling een spreekbeurt moet geven en zich er ingeluisd voelt door zijn juf, rent hij in paniek van school weg en komt bij de poort van de Prinsentuin onverwacht prinses Sippora

Tientallen morpho's zwermen op de coverillustratie om een Japanse geisha heen. Een krachtig beeld, de blauwe vlinders bij Madame Butterfly, dat symbool staat voor dit opvallende en indrukwekkende prentenboek van Benjamin Lacombe. Wie dit boek koopt, of in de brievenbus krijgt, heeft iets in handen hoor. Een enorm album dat

De wondertuin is losjes gebaseerd op het sprookje De stukgedanste schoentjes van de gebroeders Grimm, staat voorin het nieuwe prentenboek van Gerda Dendooven. Het bewerken van sprookjes en klassieke verhalen blijft een favoriete bezigheid van veel kinderboekenschrijvers. Niet heel erg, maar wat is er mis met sprankelnieuwe ideeën? De term

Twaalf zwanen is een wat minder bekend sprookje van Hans Christian Andersen; een klassiek volksverhaal over een stel prinsen dat door hun kwade stiefmoeder wordt omgetoverd in zwanen. Het is nu omgewerkt tot het prentenboek Wilde zwanen, door de Nederlandse schilderes Anja Jager. Jager illustreerde eerder het prentenboek Stom geluk

Wat een vreugde als je een schoolgaand kind in Amsterdam Noord bent. Dan ben je nu waarschijnlijk in het gelukkige bezit van een prachtig dik boek dat De Buiksloterbreekbekkikker heet, vol met verhalen die zich afspelen in je eigen buurt.  Het boek is aan de kinderen van de lagere scholen

Tja, een nieuw pinokkioboek. De logische vraag: voegt het wat toe en waarom stort zich iemand opnieuw op zo'n klassiek verhaal? Het antwoord moet bij De droom van Pinocchio zijn dat An Leysen er een prima prentenboek van heeft gemaakt, mooi vormgegeven ook, en dat met de tekst weinig mis

Jonathan Coe is een succesvolle schrijver, bekend van bijvoorbeeld De Rotters Club en Maxwell Slim, die nu zijn eerste jeugdboek publiceert. De achterflap bevat het fascinerende zinnetje: 'De gebroken spiegel is zijn eerste jeugdboek, dat hij schreef tijdens zijn werk aan zijn laatste roman'. Hoe moeten we ons dat voorstellen?

Dit boek verkocht als een tierelier in de Verenigde Staten. Niet zo gek als je weet dat de auteur Chris Colfer is, één van de acteurs uit de populaire musicalserie Glee. Of alleen zijn naam garant stond voor het succes van dit boek, is lastig te achterhalen, het is in

'Iedereen in het kasteel was even zwaar behaard, alleen die ene ridder niet, die ridder zonder baard'. De een is nog mannelijker dan de ander, al die ridders met hun baarden. Alleen die ene dus niet, bij hem is de baard blijven steken in zijn keel. Natuurlijk kiest de jonkvrouw