‘Hoopvolle verhalen over het einde van de wereld’ van Schrijvers voor Toekomst, Ploegsma, 12+ (auteurs: Mark Boode, Tom De Cock, Fikry El Azzouzi, Thijs Goverde, Marc ter Horst, Marco Kunst, Elin Meijnen, Milouska Meulens, Marloes Morshuis, Rima Orie, Mijke Pelgrim, Maria Postema, Esther Walraven, Anna Woltz, Zindzi Zevenbergen).
Een groep Nederlandse kinderboekenschrijvers gelooft dat verhalen een grote rol kunnen spelen in het leefbaar houden van onze planeet. Ze zijn verenigd in het collectief Schrijvers voor Toekomst en bieden in hun eerste bundel hoopvolle verhalen aan, die dan wel over het einde van de wereld gaan. Met een veelzeggend coverbeeld van een gesmolten wereldbol op een ijscohoorn. En en van dat grijzige papier (gemaakt van landbouwafval) dat niet prettig leest, maar dat hoort bij een milieuvriendelijk project. De opbrengsten worden gedoneerd aan de Jonge Klimaatbeweging.
Alle goede bedoelingen leveren 15 verhalen op waarin vele facetten en invalshoeken van de omgang met de aarde en het klimaatactivisme worden belicht. Na een aantal verhalen bekruipt je ongemerkt toch een gevoel van zwaarmoedigheid door het hoge dystopische gehalte. Onder andere Milouska Meulens en Marco Kunst richten zich op de toekomst en daar is onmogelijk het etiket hoopvol op te plakken. Technologie neemt de overhand en privacy en individualisme komen onder druk.
Zindzi Zevenbergen belicht het activisme in een subtiel verhaal over voedselverspilling dat alles in zich heeft dat een kort verhaal sterk maakt. Een kleine vertelling over mysterieuze gasten in een restaurant, waarbij tot het eind blijft het ongewis wat er aan de hand is. Bij Anna Woltz weet je ook niet meteen waar het naar toe gaat in een verhaal over een ongemakkelijke ontmoeting in een kapotte lift. De ‘kleinere’ verhalen maken sowieso het verschil in deze bundel. Als het dicht bij huis blijft, maakt het meer indruk. Mijke Pelgrim verhaalt over een met kap bedeigde boom in het park voor het huis waarin, net als in andere verhalen, het generatieverschil en de opstelling van de ouders een rol speelt.
Voor de broodnodige lichtheid in de vorm van humor en ironie zorgen Fikry El Azzouzi in een verhaal over legbatterijkippen en vooral Thijs Goverde die heerlijk vet uit de bocht schiet in Oermannen in de buurtkeuken. Over mascuniliteit rond de barbecue, waarbij het niet bepaald zachtzinnig toegaat.
Dat maakt deze bundel net iets minder topzwaar want het hoeft niet allemaal bloedserieus te zijn. In de verantwoording staat dat de schrijvers jongeren die zich te veel zorgen maken over het klimaat gerust willen stellen en jongeren die zich er er te weinig zorgen over maken wakker willen schudden. Een nobel streven, maar misschien is het daarvoor iets te korte-baan werk. In ieder geval genoeg verhalen om over na te denken en door te praten en sowieso een sympathiek initiatief.
