‘Zo’n dag waarop er niets gebeurt’ van Daan Remmerts de Vries, illustraties Hanneke Siemensma, Hoogland & Van Klaveren, 4+

Een paarse krijtvlek op pootjes, met daarop een zwart bolletje met oortjes en pootjes.. De eerste prent uit Zo’n dag waarop er niets gebeurt is bijna abstract en ook als er niet boven stond dat de oortjes bij kat Pur horen, wisten we dat hier een kat over de leuning van een bank hangt. Op de volgende illustraties werkt Hanneke Siemensma gedetailleerder, bijvoorbeeld de trui met motief, die een leidende rol in het verhaal vormt.
Poes Pur nestelt zich op de trui in het postpakket, dat naar Amerika wordt verstuurd. Daan Remmerts de Vries schreef een verhaal over een bekend gegeven dat we uit meerdere prentenboeken (De paraplu van Ingrid en Dieter Schubert en De gele ballon van Charlotte Dematons) kennen. Een object, in dit geval een postpakket, reist over de wereld. Via een oceean, een stad, een Australisch bos en een planeet vol marsmannetjes. In tegenstelling tot die tekstloze boeken is hier sprake van veel woorden, alhoewel de beelden vaak voor zich spreken. Pluspunt is dat de tekst in een handschrift letterype is geplaatst, wat warmer en minder zakelijk overkomt. Het leest sowieso lekker voor, al voelt niet alle tekst relevant, bijzonder en vooral nodig.
Hanneke Siemensma won al twee zilveren penselen. Drie jaar geleden De haas zonder neus en een jaar later voor het filosofische Gedachten denken. Ook van haar hand is de Kleine wijze wolf. In al die boeken wordt een handtekening zichtbaar die ze hier verder uitwerkt en die een paar spectaculaire prenten oplevert. Zoals die van de golven waarin het pakket van een vrachtschip afvalt. In de ogenschijnlijk woeste strepen waarmee de oceaan is weergeveven, zit toch heel veel subtiliteit. Net als in de tekening van de vulkaanuitbarsting. Op andere momenten doet het enigszins aan het werk van Jon Klassen denken, vooral in de weergaven van de rotsen en torenflats. Bijzonder om zonder lijnen zoveel duidelijk te kunnen maken. Ook het gebruik van schaduwen is opvallend en voegt veel toe aan de sfeer van de tekeningen.
Het pakket reist de hele wereld en komt uiteindelijk weer op de plek van vertrek terecht. Alsof er niets is gebeurd inderdaad. Niet verrassend, maar het kostelijke grapje op de laatste pagina maakt veel goed.