Gottmer Uitgevers Groep b.v.
Joanne Low-Vriethoff
Uitgeverij Gottmer geeft ouder werk van Bette Westera opnieuw uit, met nieuwe illustraties, (zie ook: Haasje repje) nu de schrijfster tot de scuccesvolste van ons land behoort.De heruitgave van dit boek, dat acht jaar geleden eerder bij een kleine uitgeverij verscheen, heeft helaas niet geleid tot een andere titel. Zeg maar tegen de juf dat ik wat later kom bekt voor geen meter en dekt ook niet echt de lading.
De juf moet weten dat Sander later komt omdat hij op stap is met vrachtwagenchauffeur Bert. Die heeft het jongetje opgepikt bij een tankstation in Frankrijk waar hij door zijn ouders is achtergelaten nadat hij ongehoorzaam was. Zijn ouders wilden hem een lesje leren maar komen van een koude kermis thuis. Sander kreeg een lift van een man die schapen vervoert. De twee sluiten vriendschap en besluiten het avontuur aan te gaan. Sander hoeft zijn ouders niet zonodig meer te zien, ze hebben hem immers achter gelaten, en Bert kapt resoluut met zijn saaie werk. De vrachtwagen wordt opgehaald door het bedrijf en de heren zwerven als ware schaapsherders met een kudde door Frankrijk.
Een tegendraads verhaal, het kan eigenlijk net niet maar stiekem ook een beetje weer wel, waar in het schrijftalent van Westera goed uit de verf komt. Fijne dialogen en vooral een boeiende ‘monologue interieur’, de innerlijke stem van Sander die hem begeleidt als het lastig wordt. Grappig is hoe hij veel dingen letterlijk neemt. Als hij niet kan slapen neemt hij het advies van zijn moeder ter harte om schapen te gaan tellen. Hij staat op en loopt door de kudde maar het is nog knap lastig om de tel te houden. De worsteling van Sander is boeiend, hij wil zijn eigen gang gaan maar is er ook bang voor. De moraal ligt er niet dik bovenop maar er valt genoeg uit te halen over opvoeden en op eigen benen staan. Een aantal verwijzingen naar bijbelverhalen geven de achtergrond van de auteur aan maar het ‘kinderbijbeltoontje’ heeft gelukkig niet de overhand. Storender is de breedsprakigheid, het verhaal had aan scherpte gewonnen als er minstens een kwart was geschrapt.
Deze wat ongelukkige uitgave ziet er uit als een kinderbijbel met de schapen op de voorkant. De illustraties zijn van Joanne Lew-Vriethoff, die in Maleisië werd geboren, lang in de Verenigde Staten woonde en sinds enige tijd in Amsterdam is gevestigd. Het zijn frisse maar ook wat brave prenten waarin vooral het kleurgebruik, of eigenlijk het ontbreken daarvan, opvalt.
Een kwiek en komisch (voor)leesboek maar de wereld had er ook weer niet niet heel veel aan gemist als Zeg maar tegen de juf dat ik wat later kom niet opnieuw was uitgegeven
Zeg maar tegen de juf dat ik wat later kom
Bette Westera
Joanne Low-Vriethoff
Gottmer
