´De cardboard cowboys´ van Brian Conaghan, vertaling Lydia Meeder, Lemsnicaat, 12+
Het is merkwaardig dat er niet eerder een boek van Brian Conaghan in het Nederlands is verschenen. Zijn oeuvre, waaronder meerdere bekroonde, lijkt er interessant genoeg voor. Het politiek-maatschappelijke The bombs that brought us together won de Costa Book Award en hij schreef een roman samen met Sarah Crossan. In ons land is hij onbekend en dat bevreemdt na lezing van de originele jeugdroman Cardboard Cowboys, waarin de auteur zich een rasverteller toont.
De twee hoofdpersonen had ik al na een paar hoofdstukken in het hart gesloten. De 12-jarige Lenny met obesitas en de zwerver Bruce die in een kartonnen huis aan de oever van de rivier woont. Ze leren elkaar kennen als Bruce de jongen aanspreekt op het weggooien van zwerfafval tijdens het spijbelen. Het gesprek tussen de twee begint en houdt niet meer op. Lenny kan zijn verhaal over het pesten op school en de problemen rond zijn broer Frankie kwijt aan iemand die gewoon luistert en niet meteen een oordeel klaar heeft.
Langzaam wordt het trauma in Lenny’s gezin duidelijk en snapt de lezer waar zijn schuldgevoel vandaan komt. De butsen die de jongen heeft opgelopen (‘ik ben van binnen bont en blauw’) zijn herkenbaar voor Bruce, die in het leven ook de nodige klappen heeft opgelopen. Bruce vertelt Lenny dat hij moet leren aardzig aardig voor zichzelf te zijn en dat hij geen nutteloze dikzak is die je zomaar mag treiteren.
Lenny en Bruce worden verbonden door poëzie en muziek. Lenny schrijft haiku’s en kan goed zingen, maar dat durft hij niet in het openbaar te doen. In een feelgood-roman hoort dat aan het einde op zijn plek te vallen, en dat gebeurt ook. Net als dat de barrière met zijn ouders doorbroken wordt. Lenny krijgt eindelijk de liefde en aandacht waar hij naar hunkert. Hoe klef dat ook klinkt, het is precies zoals het moet zijn.
De cardboard Cowboys heeft veel van de ingrediënten die een jeugdboek aangenaam en goed maken: een meeslepend verhaal, sterke personages, humor en diepgang. Het maakt meer dan nieuwsgierig naar het andere werk van Brian Conaghan. Hopelijk ziet uitgeverij Lemniscaat kans ook zijn andere werk in Nederlandse vertaling op de markt te brengen.
