‘De droom van de kraai’ van Hadi Mohammadi, illustraties Salimeh Babakhan, vertaling Jef Aerts 6+
Ilustrator Marit Törnqvist gaf in haar dankwoord bij de uitreiking van de Johannes Vermeerprijs aan het prijzengeld graag te besteden aan pop up bibliotheken in Iran. De schrijfster en illustrator is al heel lang begaan met kinderen, onderwijzers en bibliothecarissen in het land. Ze bekommert zich op verschillende manieren om leesbevordering in Iran, waarvan het project ‘Read with me’ er eentje is. Hierin begeleidt ze verschillende getalenteerde jonge illustratoren bij het maken van prentenboeken.
Zo verscheen eerder Het meisje en haar zeven paarden met tekeningen van Nooshin Safakhoo en tekst van Hadi Mohammadi. Die schreef ook dit nieuwe boek waarvoor Salime Babakhan de prenten maakte. Jef Aerts, ook actief bij het project betrokken, nam de vertaling voor zijn rekening.
Een kraai verlangt terug naar een droom waarin hij een kleurrijke verenpracht had. De zwarte vogel gaat op zoek naar de kleuren uit zijn droom, maar komt telkens bedrogen uit. Het rood van de tomaten blijft niet zitten en verschillende ruilpogingen met andere gekleurde dieren bieden ook al geen soelaas. Zijn medekraaien verketteren hem om zijn pogingen zijn droom letterlijk na te jagen. De kraai verliest zichzelf en zijn zelfvertrouwen, maar neemt wel een belangrijke belissing: “Ik ging niet terug naar het land van de kraaien. Ik wilde toch geen kraai zijn zonder dromen? Ik zocht een boom om daar helemaal alleen te wonen.” Juist die keuze zorgt voor een wezenlijke verandering. Al is daar even de tijd voor nodig.
Een schijnbaar abstract gegeven wordt door Mohammadi op een poëtische maar herkenbare manier uitgewerkt. Het raakt aan thema’s rond eigenheid, vrijheid en identiteit en levert tegelijk ook een behapbaar verhaal op. Iedereen kan er zelf iets uithalen, of bij vertellen of over doorpraten met kinderen.
En de illustraties? Die zijn fraai en inventief en in lijn met het verhaal. Realistische tekeningen maar niet geheel binnen de lijntjes. Babakhan maakt prima gebruik van de mogelijkheden die de kleuren uit het verhaal haar bieden. En de laatste prenten waarin de kraai in zijn zelfgekozen isolement zit, zijn ronduit prachtig.
