Lamelos van Gideon Samson, illustraties Milja Praagman, Leopold, 4+

Kinderboekenschrijver Gideon Samson heeft zich een paar jaar gedeisd gehouden. Na het winnen van de Gouden Griffel in 2019 voor Zeb. verscheen alleen nog een prentenboek met Milja Praagman: Ik wil een paard. Nu doorbreekt hij de stilte met opnieuw een tekst voor de kleinsten, met opnieuw illustraties van Praagman.
Het thema laat zien waar de prioriteiten van Samson de afgelopen jaren lagen. Hij werd vader. In Lamelos pakt een vader zijn zoontje stevig vast na een driftaanval. Zijn ‘razende boos’ wordt daardoor een ietsepietsje minder om vervolgens via zijn tenen te verdwijnen. Maar zijn vader laat hem niet meer los. Het hele boek door zijn vader en zoon verstrengeld wat tot acrobatische kunsten leidt die door Milja Praagman op een geestige manier zijn weergegeven.
In een van de langste zinnen die ik ook ooit in een prentenboek las (61 woorden, zes komma’s) legt het jongetje uit hoe ingewikkeld het is om samen te lopen. Hij kijkt eerst nog wat beduusd, maar na een week lijkt hij niet beter te weten en leven ze samen hun vastgeklampte leventje. Totdat een kleine gebeurtenis een nieuwe woedeaanval veroorzaakt. ‘Het raasde. Het stormde. Ik was boos.’ Op een fraaie, lange prent volgt een logisch einde.
Praagman buit het verschil in lengte uit door van de vader een elastisch slangenmens te maken. Hij straalt een liefdevolle rust en geborgenheid uit. Armen en benen die een kader bieden voor zijn zoon die soms geen raad weet met al die emoties.
Lamelos is in zijn absurditeit behoorlijk realistisch en het onderwerp zal veel jonge ouders bekend voorkomen. De stampvoetende woede van kleuters die alleen tot bedaren zijn te brengen door ze stevig te omarmen. Niet uit wederzijdse boosheid maar juist om ze veiligheid te bieden. Samson vertelt een verhaal over opvoeden, bescherming en eigenlijk vooral loslaten. Als de tijd daar rijp voor is. Want je kunt je kroost niet voor eeuwig blijven vasthouden. Op de laatste prent ligt de vader vredig in het gras en speelt zijn zoon vrijmoedig met een bal.
zo vreselijk boos
schreeuwend jongetje Op een dag dag is hij zo vreselijk boos dat zijn vader besluit hem nooit meer los te laten
