Gottmer
Benjamin Leroy
Jaap Robben en illustrator Benjamin Leroy hebben de smaak van slapstick te pakken. Na drie delen over Suzie Ruzie is nu de kleine Plasman de held van het verhaal.
De kleine held in zijn gele pakje komt er wat bekaaid vanaf in vergelijking met andere superhelden, van wie de avonturen aan alle kinderen van de wereld worden verteld. Wat wil je, als je superkracht is dat je veel en ver en heel recht kan plassen? Gelukkig komt er dan het moment waarop de kleine held zijn gave in kan zetten. De Verschrikkelijke Sneeuwman is in de stad gesignaleerd en Spiderman, Batman, Superman, Mega Cindy en He-Man laten het allen afweten. Dus zit er maar één ding op en moet Plasman zelf in actie komen. De apotheose zit hem in het even simpele als briljante rijmpje
Doe iets, Plasman! – Uh-oh… – Ja. Plas dan! Plas dan!
De sneeuw verdampt al snel in de warme straal van Plasman die vervolgens op handen wordt gedragen maar thuis door zijn moeder meteen met beide benen op de grond wordt gezet . ‘Was je weer te laat bij het toilet?’.
Plasman is een pretentieloos en komisch verhaal met veel knipogen richting de bekende helden. Superman heeft griep en Mega Cindy moet haar bordje nog leeg eten. Plasman is geen held en ook geen sukkel, maar een ventje dat zijn plaats in het superheldenspectrum kent en wacht op zijn kans. Er wordt niet lullig of kinderachtig gedaan over zijn gave, wel ironisch: zijn symbool is een druppel en op zijn kruis lijkt een soort kuisheidsslotje geplaatst. Alsof Benjamin Leroy wil aangeven dat er een kostbaarheid achter schuil gaat. De Vlaamse illustrator is in vorm en weet met kleine accenten spanning en humor neer te zetten. En uiteraard is geel de steunkleur.
Waar het duo bij Suzie Ruzie nog iets te veel op zoek was naar een vorm, hebben ze hier hun draai gevonden. Al blijft het ergens wel jammer dat op de een of andere manier geen ‘vervolg’ op De Zuurtjes is gekomen, een slapstick met een uitgebreid verhaal, uniek in zijn soort.
