Oscars leeuw van Adam Baron, illustraties Benji Davies, vertaling Anne Douqué, 6+
”Toen Oscar die vrijdagochtend wakker werd, had hij geen idee dat er een reusachtig, wild dier zijn huis binnengekomen.” Met die zin begint Oscars leeuw van Adam Baron en het is de opmaat voor het wonderbaarlijkste weekend van zijn leven. Een heuse leeuw in de keuken, die eigenlijk verdomd aardig blijkt te zijn. Oscar is de laatste tijd veel gepest en de leeuw ontpopt zich al een welkome vriend die hem beschermt en zijn problemen oplost. Ook handig: de leeuw kan veranderen in een ander dier, zoals een kever, meeuw of sprinkhaan, waardoor hij ook mee naar school gaat en Oscar daar kan ondersteunen.
De vragen voor Oscar en de lezers zijn waar zijn ouders zijn gebleven en hoe dat zit met die leeuw? Is hij echt of een verzinsel of een soort imaginaire vriend. Baron speelde al eerder met de grens tussen waan en werkelijkheid in De jongen onder water, een van zijn twee in het Nederlands vertaalde boeken ( de andere is Dit ga je niet geloven). Een belangrijke aanwijzing is dat de leeuw uitsluitend voor Oscar lijkt te bestaan. Hij vindt misschien wel het beste aan zijn nieuwe vriend dat hij niet de hele dag is afgeleid door zijn telefoon.
Ze gaan er samen op uit, de leeuw in een van zijn verschillende hoedanigheden. Onder andere naar musea waarin Oscar terecht komt in de veldslagen die op de schilderijen worden afgebeeld. En naar het graf van zijn oma. Het zijn verwijzingen naar oorlogstrauma’s in zijn familie en naar de plot van dit verhaal, waarin zijn ouders en grootouders centraal staan. De lezer kan zelf invullen wat hier aan de hand. Duidelijk is wel dat Oscar zijn ouders toch erg gaat missen, ook al zijn ze niet perfect.
Een opmerkelijk en raadselachtig boek dat veel openlaat. Fraai ook zijn de illustraties van van Benji Davies die aan het eind subtiel een leeuwenstaartje laat verschijnen, als de leeuw allang uit beeld lijkt te zijn. Wat dat nou weer betekent?