Lemniscaat
Piet Grobler
Anke de Vries wordt in december 80 en om dit te vieren is er een nieuw prentenboek en worden vier van haar klassiekers uitgegeven. Twee boeken uit de jaren zeventig: Het geheim vanMories Besjoer en Belledonne Kamer 16 en twee uit de jaren negentig: Kladwerk en Blauwe plekken. Bijzonder daarbij is dat De Vries ze speciaal heeft herschreven ‘om ze eigentijds te maken’.
Antonia is het prentenboek, een nooit eerder gepubliceerd verhaal van Anke de Vries waarbij Piet Grobler tekeningen heeft gemaakt. De Zuidafrikaanse illustrator gaat helemaal los op het vrolijke verhaal over de vals zingende vogel Antonia en levert een puik verjaardagscadeau af. Het was lang stil rond De Vries, die in Frankrijk woont, maar vorig jaar verraste ze met Littekens, een typisch Anke de Vries-boek. Ze schreef niet zoveel prentenboeken, misschien is dit verhaal daarom wel blijven liggen.
Het verhaal over vogels in een bos begint bemoedigend. Antonia zingt iedere ochtend een opgewekt lied om de anders vogels wakker te maken. Op de volgende bladzijde volgt de koude douche. ‘De vogels uit het bos zijn niet blij met Antonia’. Ze worden gek van haar gekrijs want ze zingt zo vals als een kraai. Antonia is het gemopper zat en verdwijnt uit het bos maar de vogels missen elkaar al snel en de mislukte zangeres keert op een listige manier terug en zingt weer luider dan ooit. Een vrolijk voorleesverhaal en tegen de trend in (dat heb je met nooit gepubliceerde verhalen) is het niet op rijm, althans alleen in sommige passages.
De kleurrijke illustraties van Grobler (illustreerde o.a. deze prachtige dierenfabels) zijn een lust voor het oog en maken dit jubileumboek tot een feestje. In veel geel en oranje tinten schildert hij de vogels in het bos. Dynamisch en theatraal, het zijn me een druktemakers, al die gevederde vrienden in het bos. Antonia heeft als verhaal niet heel veel om het lijf maar wordt door de prenten opgetild. Een sympathieke geste en zo’n cadeau moet je gewoon blijmoedig in ontvangst nemen.