De bizarre verhuizing van mevrouw Millers villa – een waargebeurd verhaal. Tekst Dave Eggers, illustraties Júlia Sàrda, vertaling Marion Everink, uitgeverij Parade, 5+
Dit is nog eens letterlijk verhuizen. Een enorme houten villa wordt over rollende boomstammen een paar kilometer verplaatst naar net buiten een Amerikaans stadje in Idaho. Hoe dat allemaal zo is gekomen, vertelt Dave Eggers in een prentenboek met de welluidende titel De bizarre verhuizing van Mevrouw Millers Villa. De ondertitel ‘een waargebeurd verhaal’ moet wellicht met een korreltje zout worden genomen. Het huis bestaat, het verhaal over de verhuizing blijkt lastig te verifiëren. Een verhaal waarvan je niet weet wat je er van moet geloven, maar dat te leuk is om kapot te checken. Die speelse onduidelijkheid staat symbool voor de lekker schmierende en directe stijl met veel knipogen en overdrijvingen.
Het verhaal over de Engelsman Henry Miller die een fortuin vergaart met een zilvermijn en een huis laat bouwen voor zijn echtgenote, is niet eens zo spectaculair, maar wordt bijzonder gemaakt. Als Miller sterft en zijn vrouw wordt geflest door een malafide bankier, besluit ze varkens te gaan fokken. Dat blijkt echter verboden en dus moet ze met haar zoon en varkens verkassen en nemen ze het huis mee. Dat spektakel wordt breed uitgemeten in een soort komische roadtrip: rollen en verplaatsen.
Eggers schreef al meer kinderboeken, zoals De tunnels. Hij werd bekroond voor het eigenzinnige hondenverhaal De ogen en het onmogelijke. Ook in dit prentenboek gaat hij lekker zijn eigen gang. Eggers maakt er een ouderwetse vertelling van waarin hij het er dik bovenop legt en de lezer erbij betrekt. Met zinnetjes als ‘wat denk jij’ en ‘wat jij en ik in die situatie ook zouden doen’. Er zijn ook letterlijk kinderen bij betrokken. Eggers bedankt de deelnemers van het Young Editors Project, die van dichtbij mochten meemaken hoe een manuscript tot stand komt en er input voor leverden
De kracht van het boek zit vooral in de keuze voor de illustrator. De 38-jarige Spaanse Júlia Sardá is een fenomeen op instagram met meer dan honderdduizend volgers. In komisch-realistische tekeningen treft ze de sfeer van zo’n mijnwerkersdorpje uitstekend, een vriendelijke versie van het Wilde Westen. Met weinig kleur, maar veel details en beweging tilt ze het verhaal uit boven de anekdote die het is.
