Familie

En toen was er na 6 jaar een nieuw boek van het Vlaamse tandem Verhelst/Cneut. De prozaschrijver en illustrator sleepten in 2009 met Het geheim van de keel van de nachtegaal , een bewerking van een Andersen-sprookje, tal van jeugdboekenprijzen in de wacht. Op de titel is opnieuw niet bezuinigd: De

Jan is een jongen die anders is dan alle andere jongens die de ik-figuur in De zee zien kende. 'Ik wilde weten wie hij was en om die reden wilde ik zijn vriend zijn en niet omdat hij aardig was, want dat was hij niet, niet altijd.' Koos Meinderts schreef

De aanduidingen in Zigeunergebroed van Pat van Beirs geven meteen de toon aan: 'Historische roman voor meisjes en andere mensen' en 'Gefatsoeneerd dagboek verboden voor lezers en lezeressen onder de zestien'. De opdracht daaronder roept vooral veel vragen op: 'Voor Jean-Claude, met wie ik het niet had gekund'. Dat gaat

Sommige boeken sla je dicht met een glimlach die op je gezicht blijft plakken. Hotel Bonbien van Enne Koens is zo'n boek. Het is vrolijk en geestig maar het beklijft ook omdat er psychologische diepgang en veel ontwikkeling in zit. En bovenal: het is verrassend sprankelend geschreven. Daardoor straalt het

Zit er een monster verscholen in het park? Eefje Suikerhart gaat van haar stokje als er een reusachtige gestalte op haar afkomt, met vuilwit haar en klauwen. Ze is ervan overtuigd de Verschrikkelijke Sneeuwman te hebben gezien maar niemand gelooft haar echt. Volwassenen doen haar avontuur af als een overspannen

De slotregels van Per Ongelukt! kunnen het motto zijn voor het thema van de Kinderboekenweek 2015: Raar maar waar. Simon van der Geest schrijft aan het einde van een bizar avontuur: 'Kijk, dingen kunnen lukken .En dingen kunnen mislukken. En soms als je gelukt hebt, kan iets ook per ongelukken.

'Ik heb nog nooit iemand met een verdrietig gezicht in een suikerspin zien happen", denkt de ik-persoon uit Suikerspin. Ze neemt er één mee als ze op bezoek gaat bij haar vader die is opgenomen in een therapiecentrum voor veteranen met een posttraumatische stresstoornis. Zo hoopt ze hem op te

Er is geen ontkomen aan, al doet Anna van Praag nog zo haar best het autobiografische gehalte van deze roman te verkleinen. Zelf schrijft ze: 'Dit verhaal berust op een werkelijkheid die ik behoorlijk veel geweld heb aangedaan. Het is dan ook alleen maar mijn privé-werkelijkheid - en zelfs dat

Vier dinosaurussen - niks bijzonders - heel gewoon - een vader en een moeder - een zoontje en een zoon. Die mededeling komt een keer of wat voorbij in dit boek, blijkbaar om de lezer bij de les te houden, die zouden eens gaan denken dat het ergens anders over

Zack, de broer van Luuk, wordt door buitenaardse wezens een aantal superkrachten cadeau gedaan. Zuur voor Luuk, een stripboekenfanaat die er juist van droomt om superheld te worden. Hij is net even plassen als Zack bezoek krijgt van het ruimteschip, én Zack houdt niet eens van strips. Mijn broer is