geschiedenis

De deportatie van honderdduizenden inwoners van de Baltische staten tijdens Stalins schrikbewind in de Tweede Wereldoorlog, is niet bepaald overbelicht in de literatuur. De Amerikaanse schrijfster Ruta Sepetys, dochter van een Litouwse vluchteling, deed uitgebreide research naar de oorlogsgeschiedenis van haar familie en landgenoten. Schaduwliefde leest als het dagboek van

Op de langste dag van het jaar komen alle dorpelingen bij elkaar om naar verhalen te luisteren. Nonno, de grootvader van Venn, verstaat de kunst om zijn gehoor te boeien. 'Hij hoefde de mensen niet om stilte te vragen, de mensen zwegen zodra hij begon te spreken'. Venn is jaloers

Het blijft een dankbare bron voor veel auteurs van jeugdboeken: de Tweede Wereldoorlog. Vaak vermoeiend en niet zelden wordt het wiel opnieuw uitgevonden. Boeken waarin het thema met een originele insteek wordt gebracht, zijn dan ook meer dan welkom. Beatrijs Nolet brengt in Anna´s oorlog de gebeurtenissen uit die tijd naar vandaag .

De historische jeugdroman kan nog altijd op veel belangstelling en waardering rekenen, zeker in Vlaanderen. In de afgelopen zes jaar kreeg een geschiedkundige roman driemaal de Boekenleeuw. Het duo Van Rijckeghem/Van Beirs won tweemaal, in 2006 met Jonkvrouw en recent met het gelaagde Galgenmeid. In 2008 ging de eer naar Noëlla

Historische boeken buigen soms door van feitelijkheden en wetenswaardigheden omdat auteurs  al hun vergaarde kennis willen etaleren. Begrijpelijk als je heel veel onderzoek hebt gedaan maar het gaat nogal eens ten koste van het verhaal. Het duo Pat van Beirs en Jean-Claude van Rijckegehem lijkt daar een goede oplossing voor gevonden hebben. Pat richt

'Ze hadden geen idee van wat hun boven het hoofd hing. Wij vertelden hun dat zij eerst gedoucht zouden worden. Tien minuten later waren ze dood. De stokers gingen naar binnen en brachten hen naar de lijkenafdeling. Daar haalden zij er de gouden tanden en kiezen uit, soms ook hersenen

Tijdens een les maatschappijleer op mijn middelbare school in Heerenveen werd gevraagd naar onze helden. Ik noemde Sting al wist ik niet waarom. Het was nog in de ruige tijd van The Police en ik vond hem stoer en eigenzinnig. Later kwam de schaamte: wie neemt er nou een popster als

'Haar vader wisselt vaker van vriendin dan van onderbroek'. Deze hilarische zin op de achterflap van Spiegelmeisje van Tanneke Wigersma is niet helemaal correct. De vader draagt zijn onderbroeken dan wel  erg lang. Maar de vader van Keet is een flierefluiter en bohemien, een niet erg honkvaste schrijver die zijn dochter noodgedwongen